ODE AAN BUITENZORG
Zoveel heerlijke levens wij leiden!
Dit is er een van.
Een van mijn levende rollenspelen:
tuinkabouter met zijn grappen en grollen,
en toch de handen uit de mouwen,
voeten in de aarde en bergen verzetten.
O Buitenzorg, Tuindorp,
klein stukje aarde en grond,
deel van de werkelijkheid:
geëerd, bedankt, gebenedijd!
Vruchtbaar en gezond,
door echte mensen bevolkt,
jong en oud, nieuw en vertrouwd,
in een wereld vermaledijd
vol spijt en nijd, angst
en gespletenheid …
Als ik hier het hek
achter mij sluit
wordt alles weer
wat het altijd is:
een wonderschoon
gelegenheidsgedicht.
Simon Vinkenoog
